Γιατί δεν ανοίγει ο φάκελος
διωγμού της βιομηχανίας;
Δεν αρκεί η (πολιτικά ορθή) ομολογία Μητσοτάκη, για ευθύνες της Πολιτείας στην αποβιομηχάνιση, αν δεν ανοίξει και ο φάκελος διωγμού της βιομηχανίας...
Δεν θα αργήσει. Ο κορονοϊός είναι η μεγάλη δικαιολογία… Όλα τα σκεπάζει… Έτσι, άλλωστε, ξεκίνησε και το ξήλωμα της βιομηχανίας το 1974. Δεν είχαμε κορονοϊό τότε. Είχαμε όμως την “πανδημία” του αποχουντισμού…
Χουντικοί οι βιομήχανοι που εγκαινίασαν μονάδες, με το μυστρί του Παττακού.
Χουντικές οι τότε ιδιωτικές Τράπεζες. Και όλες οι συμβάσεις με το κράτος.
Χουντικές οι άδειες σε πολυεθνικές για (γιγαντιαίες) επενδύσεις, επειδή είχαν υπαχθεί σε νόμους με κίνητρα επιστροφής φόρων ή επαναπατρισμού των κεφαλαίων (μετά την απόσβεση ) που είχε υπογράψει ο χουντικός Μακαρέζος.
Και μέσα στον ηρωισμό της αποχουντοποίησης της οικονομίας, βγήκε, από το 1975, “σεργιάνι” ο κρατισμός. Και μάζεψε, ό,τι μάζεψε, για λογαριασμό του.
Γιατί; Για να έχει να διορίζει. Τι να σου χωρέσουν μια ΔΕΗ, ένας ΟΤΕ, μια Εταιρία Υδάτων, ένας ΟΣΕ και ένας ΟΛΠ, μια ΑΤΕ και η τότε Εθνική.
Από την άλλη, τώρα. Τι περίμενες από τους 350-400.000 που διορίσθηκαν (διαχρονικά κατά τη μεταπολίτευση) σε ΔΕΚΟ και κρατικοποιημένες βιομηχανίες. Ότι με το που χώθηκαν στο κράτος θα τους έπιανε σκασίλα να μειώσουν, στους “αντίπαλους” της ιδιωτικής βιομηχανίας, τις τιμές στο ρεύμα, στα νερά, στα καύσιμα και στις κρατικές υπηρεσίες; Δεν σφάξανε… Στον ανταγωνιστή;
“Θα ρίξω τους βιομήχανους στην θάλασσα και ας μάθουν κολύμπι όσοι δεν ξέρουν…” είπε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής όταν οι τότε βιομήχανοι, όπως ο Γεώργιος Δράκος (όμιλος ΙΖΟΛΑ, -όμιλος που είχε μπει γερά στο ρουθούνι των Γερμανών-) του απαντούσαν “Πρόεδρε, βάλτε μας σε μια βάρκα, χωράμε, και ρίξτε μας στην θάλασσα. Αλλά, προς Θεού, σώστε τη βιομηχανία. Μην την πνίξτε μαζί μας”.
Πώς όμως να σώσουν τη βιομηχανία, οι μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις Καραμανλή, όταν είχαν να ανταγωνισθούν τον Ανδρέα Παπανδρέου που έφερνε την “Αλλαγή” τις κλαδικές και τους “κρατικούς βιομήχανους”, για διορισμούς...
Ποιος πολιτικός είχε τα κότσια να ζορίσει τον εργατοπατερισμό της τότε ΔΕΗ, του ΟΤΕ, της Ολυμπιακής, του ΟΣΕ, της κρατικής ναυπηγικής βιομηχανίας, των κρατικών διυλιστηρίων, των κρατικών λιπασμάτων, του χαρτιού, του ξύλου, της ζάχαρης, της πολεμικής βιομηχανίας, των κρατικών μεταλλείων και ζητήσει στήριξη της βιομηχανίας του ιδιωτικού τομέα, με φθηνό ρεύμα, φθηνές κρατικές υπηρεσίες και φορολογικά κίνητρα.
Ποιος μπορούσε να αντιμετωπίσει τα συνθήματα του Ανδρέα Παπανδρέου για κοινωνικοποίηση (η πιο λάιτ…, έκφραση της κρατικοποίησης ) όταν παρέδιδε 53 ιδιωτικές βιομηχανίες στα χέρια κλαδικών με το μήνυμα “ο λαός στην εξουσία…”.
Σε ποια εξουσία; Στην πολιτική εξουσία; Ούτε λόγος. Πόσοι χωρούσαν στη Βουλή… Στην οικονομία όμως “χωρούσαν”. Η “χαβούζα” της κρατικοποίησης χωρούσε τα πάντα.
Αρκεί να περνούσε από τα χέρια των επάρατων βιομηχάνων στο κράτος. Και από εκεί στους κομματικούς. Στις κλαδικές. Ποιο το πρόσχημα για τη μεγάλη “Αλλαγή”; Οι προβληματικοί ιδιώτες…
Και ποιο το σύνθημα; Οι άθλιοι βιομήχανοι με τις προβληματικές που ξεκοκάλισαν τα λεφτά του σχεδίου Μάρσαλ, έφαγαν από χουντικές συμβάσεις και τώρα ξημεροβραδιάζονται στη Ζυρίχη, ξεχνώντας το δίκιο του εργάτη…
Ήταν και αυτό στη μέση. Το δίκιο του εργάτη. Και ας πέρασαν από την ελληνική βιομηχανία, του 1950-1990, πάνω από 1.000.000 εργάτες και υπάλληλοι, μέσα από διαδρομές καριέρας και συνταξιοδότησης.
Ήταν άγιοι οι βιομήχανοι; Ήταν “όσιοι” οι επενδυτές και εμείς δεν το καταλάβαμε; Καθόλου. Ούτε ήταν, ούτε υπάρχουν για να τους φέρουμε. Αλλά ο κ. Μητσοτάκης ήταν που μίλησε για τη μεγάλη και πολύχρονη αποβιομηχάνιση. Και την ανάγκη να ανεβάσουμε το φτωχό 9,5%, της βιομηχανίας στο ΑΕΠ στο 12% (σε 20%, το πάει η Ε.Ε.). Τι άλλο να πει; Ότι μια νέα εκβιομηχάνιση είναι όνειρο απατηλό, στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης, όπου αντί να “αλλάξουμε” τους προβληματικούς βιομήχανους (με πωλήσεις) αφανίσαμε την ελληνική βιομηχανία με κρατικοποιήσεις; Και διώξαμε, ό,τι μας απέμεινε, με επιχειρηματική μετανάστευση;
ΕΤΣΙ ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΑΝ ΤΗΝ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΑΝΕ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΣΟΥΝ ΚΑΙ ΟΤΙ ΑΠΕΜΕΙΝΕ ΣΕ ΤΟΥΤΗ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΤΟΝ ΤΟΥΡΙΣΜΟ ΜΕ ΠΡΟΣΧΗΜΑ ΤΗΝ ΠΑΝΔΗΜΙΑ ...
ΕΛΛΗΝ ΑΝΘΡΩΠΕ ΕΝΩΣΟΥ ΣΤΟΝ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΑΝΘΡΩΠΟΚΕΝΤΡΙΚΟ ΦΟΡΕΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ "ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ" ΜΑΘΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΛΟΥΤΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕ ΤΑ ΔΙΚΑΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΚΑ ΣΟΥ ΜΟΝΟ Ε.ΣΥ. ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΣΟΥ ΜΕ ΤΑ ΑΔΕΛΦΙΑ ΣΟΥ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΚΟΙΝΟ ΣΚΟΠΟ ΚΑΙ ΣΤΟΧΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΕΦΘΕΡΙΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΚΤΗΣΗ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ ΚΑΙ ΑΞΙΑΣ ΣΟΥ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ ΔΗΜΗΤΡΑ ΓΑΙΑ ΑΡΤΕΜΗΣ ΓΙΑ ΝΑ ΖΗΣΕΙΣ ΟΠΩΣ ΣΟΥ ΑΞΙΖΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΟΡΙΖΕΙΣ Ε.ΣΥ.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ
ΤΗΣ "ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ" ΓΙΑ ΤΗΝ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ - ΕΝΕΡΓΕΙΑ
7.0. ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ - ΕΝΕΡΓΕΙΑ
Η βιομηχανία θα δομηθεί να παρέχει αυτάρκεια σε όλους τους τομείς.
Αυτό θα επιτευχθεί λαμβάνοντας πάντα υπόψη τις παγκόσμιες συνθήκες για πιθανέςσυνεργασίες, εκτέλεση σχεδίων και επενδύσεων στους πιο νευραλγικούς τομείς.
Αυτό θα επιτευχθεί λαμβάνοντας πάντα υπόψη τις παγκόσμιες συνθήκες για πιθανέςσυνεργασίες, εκτέλεση σχεδίων και επενδύσεων στους πιο νευραλγικούς τομείς.
7.1. Η βιομηχανία θα δομηθεί πάνω στο πλαίσιο της τεχνολογίας αιχμής του σημερινού παγκόσμιου γίγνεσθαι με προοπτική την ανάπτυξηπρωτοπόρων και καινοτόμων τεχνολογιών οι οποίες ως ευρεσιτεχνίες βρίσκονται στα χέρια της Ελλήνων Πολιτείας καθώςεπίσης θα κληθούν οι απανταχού Έλληνες πολίτες, επιστήμονες,εφευρέτες για να προσφέρουν τις γνώσεις τους και την ευφυΐα πουέχουν κληρονομήσει από το γένος μας, στην Ελλήνων Πολιτεία.
7.2. Η βιομηχανία θα στηριχθεί στις πρώτες ύλες,
που βρίσκονται στην Ελληνική γη.
7.3. Δίδεται ιδιαίτερη βαρύτητα στον εξορυκτικό και μεταλλευτικό κλάδο
για να υπάρξει υποδομή παραγωγής των πρώτων υλών, που είναιαναγκαία για την βιομηχανική δραστηριότητα. Θα δοθεί ιδιαίτερηβάση στην παραγωγή σπάνιων μετάλλων, σπάνιων γαιών πουβρίσκονται στην Ελληνική γη καθώς και η εκμετάλλευση τους.
7.4. Ειδικές μονάδες για καλύτερους τρόπους μεγιστοποίησης τηςεκμετάλλευσης, ειδικά βελτιωτικά και προστατευτικά μέτρα για τουςβιοτικούς, αβιοτικούς, ενεργειακούς ή/ και εν δυνάμει φυσικούςπόρους όπως αυτοί κατηγοριοποιούνται σε ανανεώσιμους και μηανανεώσιμους: Ατμοσφαιρικός αέρας, νερό, έδαφος, φυσικήχλωρίδα και πανίδα, ορυκτός πλούτος υπεδάφους, ηλιακή ακτινοβολία, φυσική ομορφιά κ.ο.κ.
7.5. Ολη η παραγωγή από τα μεταλλεία της Ελλάδος θαχρησιμοποιούνται ως πρώτη ύλη στην ελληνική μεταποιητικήβιομηχανία. Δεν θα εξάγονται πρωτογενής πρώτες ύλες παρά μόνομεταποιημένα βιομηχανικά προϊόντα, που θα περιλαμβάνουν τηνυπεραξία της μεταποίησης. Με αυτό τον τρόπο η Ελλάδα καθίσταται αυτάρκης και αυτοδύναμη στις βιομηχανικές πρώτες ύλες.
7.6. Για την ανταγωνιστικότητα των βιομηχανικών προϊόντων ηπροϋπόθεση που χρειάζεται, είναι να σταματήσει ηυπερεκμετάλλευση των πόρων ενέργειας για λόγουςκερδοσκοπικούς και η αναπροσαρμογή του κόστους της ενέργειας σε χαμηλότερες τιμές.
7.7. Για να υλοποιηθεί ένας τέτοιος σχεδιασμός χρειάζεται χρήση ενέργειας χαμηλότερου κόστους. Η Ελλήνων Πολιτεία είναι έτοιμη ναεφαρμόσει εναλλακτικές πράσινες τεχνολογίες, οι οποίες θα είναιυψηλών προδιαγραφών με πλήρη ασφάλεια και απόλυτο σεβασμό ως προς το περιβάλλον.
7.8. Μια από αυτές τις τεχνολογίες, που θα εφαρμοστούν, είναιπαραγωγή υδρογόνου μέσω ηλεκτρολυτικής διαδικασίας μεχρησιμοποιούμενη ενέργεια για ηλεκτρόλυση, την ηλιακή.
7.9. Όλες οι εναλλακτικές μορφές ενέργειας που θα χρησιμοποιηθούν θαέχουν σαν κατάληξη την χρήση ελεύθερης ενέργειας, που είναι η νομοτελειακή χρήση ενέργειας για τον πλανήτη μας.
Η Ελλήνων Πολιτεία θα καταστήσει το Ελληνικό κράτος πλήρως αυτοδύναμο βιομηχανικά και ενεργειακά θέτοντας το παγκόσμιο πρότυπο εφηρμοσμένης Τέχνης του Λόγου.
0 Σχόλια